اجتماعیچرک نویسرویای کاناداییصفحه اولیادداشت کانادایی

صلح و دوستی با بهترین رنگ ها

«بهترین رنگ» کتابی تصویری برای کودکان پنج تا دوازده ساله
پوپک راد

پوپک راد

برای مردی با این یال و کوپال نام غریبی دارم؛ پوپک راد. نتیجه ی ذوق پدر و مادرم که نامم را از شعری از نادرنادرپور الهام گرفته اند (و البته با این ذوق مرا و بسیاری دیگر را کم به دردسر و خنده نینداخته‌اند!) پدرم کتابخوانی بود قهار که فارسی را خوش می نوشت و مادرم هنوز هم صدها بیت در حافظه دارد و در مشاعره حریفی قدر است.

متولد سال چهل و چهارم؛ هزار و نهصد و شصت و شش.

به دبستان مکتب پارس رفتم  و دوره‌ی راهنمایی را در مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان گذراندم که در دنیای پس از انقلاب به مرکز تیزهوشان تغییر نام داد و من و والدینم چنان تیزهوش بودیم که دو سال طول کشید تا روشنمان شود که مرکز آزار تیزهوشان است و رضایت دادیم که دو سال آخر تحصیلات رسمی را در دبیرستان رازی بگذرانم!

به دلایلی که بماند، اجازه ی رفتن به دانشگاه را نداشتم، این شد که در به درـ و از زیر سنگ تا بالای کوه قاف ـ به جست و جوی استادها رفتم و راه سه چهار ساله را ده ساله خزیدم: طراحی و نقاشی را از محمود میرزایی و آیدین آغداشلو؛ گرافیک را از عین الله شیرازی، مجید اخوان و رویین پاکباز؛ داستان نویسی را در کلاس های شورای کتاب کودک و بعدتر از زنده یادان منصور کوشان و نادر ابراهیمی؛ فن بیان و سخنوری را از زنده یاد ایرج دوستدار، و سینما و فیلمنامه نویسی را از بهرام بیضایی و فرهاد توحیدی آموختم. (پیشتر موسیقی را در کارگاه موسیقی از کاملیا مسیح ـ که نمی‌دانم اکنون کجاست ـ و نیز در مرکز موسیقی میثاقیه آموخته بودم و البته در اولین فرصت رهایش کرده بودم ـ که داستانش طولانیست!)

در انتشارات آگاه برای حسین حسینخانی نمونه خوانی، ویراستاری و صفحه آرایی کردم و در خانه ی گرافیک برای مجید اخوان طراحی و تصویرگری، هفت سالی مدیر یک مرکز غیر رسمی فرهنگی هنری بودم و همزمان زیر نظر فرهاد فارسی دستیاری طراح صحنه، زیر نظر بهرام بیضایی اجرای صحنه‌ی تئاتر و دستیاری کارگردان، و زیر نظر اصغر عبداللهی و فرهاد توحیدی فیلمنامه نویسی کردم و بعدتر در کلاس های خصوصی، تکنیک های نقاشی و خلاقیت بصری، پایه های داستان نویسی و سینما، و آشنایی با هنر را آموزش دادم.

“The Greatest Color” به قلم پوپک راد , کتابی است تصویری برای کودکان پنج تا دوازده ساله

 

در ایران دو کتاب داستانی برای کودکان، دو کتاب داستانی‌ـ‌ آموزشی برای جوانان و یک ترجمه از من منتشر شده، برای چندین مجموعه و فیلم بلند تلویزیونی و سه فیلم سینمایی (ساخته شده و نشده) فیلمنامه نوشته ام، در تهیه ی چندین نمایش صوتی و دوبلاژ چندین فیلم مستند شرکت داشته و چندین فیلم کوتاه تهیه و کارگردانی کرده ام.

در سال دو هزار و سه، به علت محدودیت های آزارنده و آزارهای فزاینده، همراه با همسرم هیلدا هاشمپور، از ایران مهاجرت کردیم و بعد از حدود یک سال اقامت در ترکیه به کانادا رسیدیم. در کانادا دو سالی نویسنده، تصویرگر و بعدتر مدیر هنری یک مجله ی بین المللی کودکان بودم و دو سالی هم مدیریت یک وبسایت فرهنگی‌هنری برای جوانان ایرانی را بر عهده داشتم و همزمان برای وبسایت و رادیوی فارسی بی‌بی‌سی و وبسایت جدیدآنلاین گزارش تهیه می کردم و در دانشگاه رایرسون سینما می‌خواندم.

در پایان سال دو هزار و هفت از تورنتو به واشنگتن دی سی آمدم، فوق لیسانسم را در «فیلم‌سازی برای سینما و تلویزیون» از دانشگاه «امریکن» گرفتم و در تلویزیون فارسی صدای آمریکا مشغول به کار شدم. تهیه‌ی برنامه هایی در مورد زنان هنرمند برای یکسال، تهیه و اجرای ویژه‌برنامه‌ی زنده و‌هفتگی «فرهنگ و هنر» برای دو سال، و تهیه‌ی مجموعه‌ی مستند “پرتره” ـ در مورد اهالی فرهنگ و هنر‌ـ در سی اپیزود نیمساعته محصول سال های کارم در صدای آمریکا است. چند سالی هم هست که در همین شبکه به ترجمه، صداگزاری و مدیریت دوبلاژ مستندهای علمی، فرهنگی و هنری مشغولم. مدتی تهیه‌ی پادکست‌هایی برای وبسایت «آسو» و تدوین مجموعه های تربیتی برای تلویزیون اینترنتی رسانه‌ی پارسی را بر عهده داشتم و اخیرا هم مجموعه‌ی انیمیشن دوازده قسمتی “فاصله ها” را تولید کرده ام.

اکنون در «بتزدا»ی ایالت مریلند (در حومه‌ی واشنگتن دی‌سی) با همسرم هیلدا و پسرک هفت ساله‌ام رادین زندگی می‌کنم و آخرین ارتکابم چاپ کتاب “بهترین رنگ” به زبان انگلیسی است.

“The Greatest Color” به قلم پوپک راد , کتابی است تصویری برای کودکان پنج تا دوازده ساله

وقتی سی سال پیش، در میانه‌ی جنگ ایران و عراق، کتابی درباره‌ی صلح و دوستی می‌نوشتم، امید چندانی به چاپش نداشتم ـ ولی با تعجب ناشری معتبر کتاب «بهترین رنگ» را پذیرفت و به چاپ دوم هم رسید اما کتاب بعدی‌ام را ـ که آن هم برای کودکان بود ـ هرگز نه ناشران نیمه دولتی پذیرفتند، نه هیچ ناشر خصوصی تن به دردسر چاپش داد و نه هرگز از سد ارشاد گذشت.

«بهترین رنگ» با تصویرهایش در چمدانی سیاهرنگ با ما از ایران به ترکیه، از آن‌جا به کانادا و از کانادا به آمریکا آمد و سال ها در همان چمدان ماند اما… وقتی چند ماه پیش ـ به پیشنهاد هیلدا ‌ـ  بیرونش آوردم و نگاهش کردم، دیدم که متاسفانه ـ بعد از سی سال ـ در هنوز برهمان پاشنه می‌چرخد و به لطف سیاستمداران این سو و آن سوی جهان، جنگ حالا درست وسط شهرهای ما، در گوشه‌ی خیابان‌ها، حتا بر صندلی‌ مدرسه ها و سینماها در کمین است و کودکان ما همچنان در خطرند و چاپ مجدد «بهترین رنگ» همچنان معنادار است.

“The Greatest Color” کتابی است تصویری برای کودکان پنج تا دوازده ساله که در دل داستانی ساده به آموزش گوناگونی، بردباری، احترام و صلح می‌پردازد و اکنون در بازارهای آمازون در سراسر جهان به فروش می‌رسد:

لینک تهیه کتاب از سایت آمازون

کودکان ما سزاوار جهانی بهتر برای زیستن‌اند و باید برای ساختن چنین جهانی آماده شوند. «بهترین رنگ» به این امید نوشته شده است.


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا