هویت یک ملت

از زمان ظهور جنبش “جان سیاه پوستان اهمیت دارد” “Black Lives Matter”  در ایالات متحده ، کشور کانادا با موجی از تغییرات سریع روبرو شده است. مطمئناً، نیاز به چنین تغییراتی از مدت ها پیش حس می شد، اما شاید برای شروع آن نیاز به یک محرک قوی وجود داشت و خوشبختانه جنبش “Black Lives Matter”  همین نقش را ایفا کرد.

بعد از اینکه جورج فلوید توسط پلیس مینیاپولیس در روز روشن به قتل رسید ، مردم در سراسر جهان دریافتند که باید تغییراتی به وجود آید، حتی اینجا، در کشور آرام کانادا. در حالی که دسته بندی و طبقه بندی نژادی برای بسیاری از افراد آشنا است، و در زندگی روزمره با آن دست و پنجه نرم کرده اند، آنچه برای جورج فلوید به دلیل مقداری پول تقلبی رخ داد، جایی بود که این بی عدالتی از خطوط قرمز انسانی عبور کرد.

اعتراضات اخیر در ایالات متحده به پلیس و سوءاستفاده آن ها از قدرتشان به ویژه در برابر آمریکایی – آفریقایی تبارها، بازتاب فراوانی داشته و اهمیت ارزیابی مجدد درارتباط با ریشه های این مشکل تاریخی در بخش های مختلف جامعه نمایان شد.

به یاد میاورم که در دوران کودکی- در اوایل دهه ۹۰ وقتی که به کانادا مهاجرت کردیم – در مدرسه به عنوان یک اقلیت قومی، دوران سختی را پشت سر گذاشتم. از همکلاسی هایم اظهارات نژادپرستانه دریافت می کردم و به خاطر تیره تر بودن رنگ پوست و موهایم و حتی لباس هایم که شبیه آن ها بود مورد تمسخر قرار می گرفتم. با بزرگتر شدن و رسیدن به دوره دبیرستان، تبعیض جنسیتی و نژادی را در سطوح بالاتری، از سوی معلمان و مشاوران تجربه کردم.

حتی به طور خاص به یاد دارم که در مدرسه مورد تشویق و توصیه قرار گرفتم که تحصیلاتم را به جای دانشگاه در کالج و در زمینه هایی مانند آموزش ابتدایی کودکان و معلمی مهد کودک یا خدمات اجتماعی ادامه دهم. با این حال من برای پذیرش در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه  یورک اقدام کردم و پذیرفته شدم. به یاد دارم که به دیدار مشاور دبیرستان خود رفتم و به او اطلاع دادم که با وجود ادم حمایت های او،  توانسته ام وارد دانشگاه بشوم و او نگاهی پر از کنایه و سورپرایز به من کرد.

اینجا در کانادا، نژاد پرستی در همه سطوح وجود دارد و متأسفانه از اوایل دوره ابتدایی آغاز می شود و تا بالاترین درجات ادامه دارد. با این حال چند پیش، داگ فورد، نخست وزیر انتاریو اعلام کرد که جریان جداسازی آموزشی توسط مشاورین در مدارس در استان ما حذف خواهد شد. این فرآیند در اواخر دهه ۱۹۹۰ به عنوان روشی برای پذیرش دانش آموزان با سبک های مختلف یادگیری توسعه داده شد و اساساً به یک راهنمای آکادمیک برای فارغ التحصیلی و پس از آن تبدیل شده بود. با این حال، کارشناسان می گویند که این جریان بر دانشجویان اقلیت نژادی تأثیر بسیار منفی داشته و در نرخ فارغ التحصیلی و نمرات آن ها نقص موثری داشته است. این برنامه، همچنین موجب تقسیم بندی بین دانش آموزان در مرحله مهم شکل گیری هویت آن ها شده است.

به عنوان کسی که نژادپرستی را به وضوح تجربه کرده است، خصوصا در دوران مدرسه که موجب پایین بودن میزان اعتماد به نفسم شده بود و همیشه سعی در پیدا کردن جایگاه خودم داشتم، این یک خبر عالی بود. به هرحال، این یک شروع برای تغییر شکل مجدد جوامع ما در قبال پذیرش نه تنها آمریکایی -آفریقایی بلکه سایر نژادها و قومیت هاست و آغازی برای  آموزش زودهنگام به کودکان در مورد این تنوع و برابری که هویت ما به عنوان یک ملت را میسازد.