پویان طباطبایی – تورنتو
ویژه جشنواره فیلم تورنتو – بخش دوم
جشنواره بین المللی فیلم تورنتو 2021 از 9 تا 18 سپتامبر برگزار می شود. در بین شرکت کنندگان چهل و ششمین دوره TIFF داستانهایی از غول های فیلمسازی(دنیس ویلنوو ، جین کامپیون)، مستندهای جسورانه از کاگردانان تازه کار (ربکا هانت ، جولیا دوکورنو) و بهترین کارهای حرفه ای ستارگانی مانند جسیکا چستین ، بندیکت کامبربچ و کریستن استوارت وجود دارد. اینجا در مجله تیتر، بهترین فیلم ها و شانس های دریافت جایزه اسکار را که در جشواره فیلم تورنتو حضوردارند به نوبت و در روزهای آینده بررسی می کنیم، پیش از اینکه بسیاری از آنها با قدرت کامل جایزه دریافت کنند.
۶. قهرمان
A Hero
هیچ کار خیری، در رابطه با خوشنویس بدشانسی که به دلیل افزایش بدهی به زندان افتاده، بدون مجازات نمی ماند. آیا یک عمل خوب هرگز مجازات نمی شود؟ اصغر فرهادی، استاد در بافتن تارهای پیچیده ای اجتماعی است. او این بار با فیلم قهرمان، برنده مشترک جایزه امسال کن، به جشنواره باز می گردد.
رحیم (امیر جدیدی) خوشنویسی است که بخاطر عدم توانایی در پرداخت بدهی رو به افزایش خود، به زندان افتاده. در حالی که رحیم در حال گذراندن مرخصی دو روزه از زندان است، دوست دخترش، فرخنده (سحر گلدوست) به او فرصتی طلایی می دهد که آزادی او را تضمین می کند. رحیم به فردی به اصطلاح آزاد تبدیل می شود و برای خود احترام و مرتبه ای در جامعه بست می آورد. اما این پایان ماجرا نیست، بلکه تازه شروع ماجراست. با افزایش سوءظن نسبت به کار خوب رحیم آنهم از طرف خانواده اش، بدهکار خسته اش و حتی زندانبانان سابقش شرایط بسیار پیچیده میشود.
استودیو آمازون به طور پیوسته برای فیلم اخلاقی جدید اصغر فرهادی تبلیغ می کند. بررسی پویایی بین یک مرد و جامعه او هنگامی که کار خوب او شهر را به هم می ریزد. نویسنده و کارگردان فیلم های برنده جایزه اسکار جدایی و فروشنده، ممکن است در جستجوی اولین نامزدی کارگردانی خود و همچنین بازگشت به مسابقه فیلمنامه باشد.
۷. تیتان
Titane
با کسب نخل طلا در جشنواره معتبر فیلم کن، تیتان در حال حاضر هیاهوی قابل توجهی دارد. کارگردان جولیا دوکورنو دومین زن در تاریخ بود که موفق به دریافت این جایزه شد و خود فیلم تنها فیلم برنده ای بود که تا به حال شخصیتی را نشان می دهد که توسط یک ماشین باردار می شود. بله ، درست خواندید: اکتشافات جنسی شخصیت اصلی از عواقب یک تصادف وحشتناک اتومبیل نشأت می گیرد. تیتان بخشی از برنامه جنون نیمه شب است و مطمئناً برای افراد دارای مشکل قلبی مناسب نیست زیرا با خشونت و تصاویر ناراحت کننده همراه است. اگراخیراً احساس بی حسی کرده اید و می خواهید با این فیلم هیجان زده شوید، احتمالاً تیتان برای شما مناسب است.
۸. همه اندوه های کوچک من
All My Puny Sorrows
به شخصه میخواهم بر این اقتباس کانادایی فوق العاده از رمان تکان دهنده همه اندوهای های کوچک من اثر میریام توئوس (۲۰۱۴)، تمرکز کنم. سارا گادون و آلیسون پیل در نقش دو خواهر منونیتی (Mennonite) هستند که از دین خود برگشته اند. یکی نمی داند با زندگی اش چه می کند، در حالی که دیگری ظاهراً به عنوان یک پیانیست کنسرت در حال پیشرفت است – اما خواهری “موفق” است که با مشکلات روانی بزرگی روبرو است. برای این فیلم ، یک جعبه دستمال کاغذی کنار خود داشته باشید.
مرکز این داستان، دو خواهر بزرگسال، الفریدا و یولندی فون ریسن، هستند که هر کدام شهر کوچک منونیت را برای داشتن یک زندگی هنری ترک کرده اند. آن ها دو قطب آهنربا هستند، متضاد که ناگزیر به سمت یکدیگر کشیده می شوند: الفی پیانیست مشهور کنسرت، زیبا، درخشان و متمایل به خودکشی. و یولندی، نویسنده رمان های تخیلی بزرگسالان و نویسنده ادبی ناامید که برای نجات خواهرش هر کاری می کند. این کتاب – که تا حدی بر اساس داستان خانوادگی غم انگیز خود توئوس است – دلخراش، گرم و عاقلانه است. اما به ویژه در مورد مرگ بسیار خنده دار می نویسد (من هرگز کودک نوپایی را که در مراسم یادبود منونیت روی صحنه می رود و خاکستر مرده را را زیر و رو می کند، فراموش نمی کنم).
در اقتباس مایکل مک گوان ، که جمعه این هفته در TIFF به نمایش در می آید، سارا گادون و آلیسون پیل به ترتیب نقش الفی و یولی را بازی می کنند. اگر آنها بتوانند بخش کوچکی از پیوند آشوبگر ، دیوانه کننده و وفادارانه شدید بین این دو خواهر را به تصرف خود درآورند، دیدن آن چشم نواز خواهد بود.
۹. ماشین من را بران
Drive My Car
فیلم ریوسوکه هماگوچی برگرفته از داستان کوتاه هاروکی موراکامی، دو فرد تنها را روایت می کند که شهامت مواجهه با گذشته را پیدا می کنند. سال 2021 برای ریوسوکه هماگوچی، کارگردان در حال پیشرفت سینمای معاصر ژاپن، با دو اثر مهم سینمایی و روایت کاملاً روان, سال پرباری بوده است: چرخ ثروت و خیال، که در بخش مسابقه برلیناله در ماه فوریه به نمایش درآمد و آخرین فیلم او ، ماشین من را بران.
تصویرسازی – بیش از یک اقتباس – از داستان کوتاه ماشین من را بران هاروکی موراکامی، یک فیلم جاده ای بی نظیر است که مسیرهای تنهایی، فقدان و سوگ را طی می کند و عمیق ترین معنای نمایش هنری را به عنوان یک کلید جهانی برای درک طبیعت انسان بررسی می کند.
یوسوکه کافوکو (هیدتوشی نیشیجیما) بازیگر و کارگردان موفقی است و با اوتو (ریکا کیریشیما)، نمایشنامه نویس زیبا و با اسرار زیاد, ازدواج کرده است، و با او زندگیی زیبا، گذشته ای دردناک و یک همکاری هنری پربار را به اشتراک می گذارد. وقتی اتو ناگهان می میرد، کافوکو با سوالات بی پاسخ بسیاری که رابطه آنها همیشه ایجاد کرده بود، روبرو می شود و از اینکه نتوانسته همسرش را درک کند، احساس پشیمانی می کند. دو سال بعد، او که هنوز قادر به کنار آمدن کامل با فقدان همسرش نیست، پیشنهاد کارگردانی یک نمایش را در یک جشنواره تئاتر می پذیرد و با ماشین ساب قرمز 900 بی عیب و نقص خود به هیروشیما می رود. در مقصد، مجبور به رعایت قوانین سختگیرانه جشنواره می شود و باید اجازه دهد میساکی واتاری (توکو میورا) ، یک زن جوان کم حرف که راننده بسیار ماهری، ماشین او را براند.
۱۰. توپ زنان دیوانه
The Mad Women’s Ball
تماشای توپ زنان دیوانه – یا به فرانسوی Le Bal des folles – آسان نخواهد بود. این فیلم به کارگردانی و نویسندگی ملانی لورن (که در آن بازی هم می کند)، زنی را نمایش می دهد که به اجبار و به طور ناعادلانه در تیمارستان پاریس بستری شده است و برای فرار از هیچ تلاشی فروگذار نمی کند. از همین حالا می توان تنش بسیار زیادی را احساس کرد که مطمئناً در روند فیلم به وجود خواهد آمد.
در توپ زنان دیوان، ملانی لورن، تصویری درخشان و در عین حال حساس از زنان درگیر در یک سیستم پزشکی ارائه می دهد که هم آنها را اشتباه می فهمند و هم از آنها می ترسند. در حالیکه محیط فیلم اواخر قرن نوزدهم فرانسه و تولد روانپزشکی است، اما این شرایط به گونه ای روایتگر دوران معاصر هم هست.
فیلم بر اساس رمان ویکتوریا ماس،با همین نام ساخته شده و یادآور زن ستیزی در ریشه های روانپزشکی است. قصه گویی لوران در این فیلم هم شاعرانه است و هم توجه ویژه ای به جزییات دارد.