راه رفتن روی تیغ
صفر تا صد یک پروژه عکاسی
– گفتگو با پویان طباطبایی, عکاس و مدیرآژانس NVP درباره پروژه راه رفتن روی تیغ.
آژانس عکس NVP کانادا، همانند بسیاری از آژانس های عکس معتبر دنیا از همان ابتدای شیوع ویروس کرونا مشغول به تهیه مجموعه عکس هایی با موضوع تاثیر کرونا بر زندگی مردم شد که به مرور زمان تبدیل به پروژه ای خاص با عنوان «قدم زدن روی تیغ» شد. مدیر اجرایی این پروژه بزرگ ، پویان طباطبائی است که در ادامه در خصوص شکل گیری این پروژه و روند کار توضیحاتی ارائه داده است.
طباطبائی گفت: آژانس عکس NVP همانند سایر آژانس های عکس دنیا تعداد محدودی عکاس دارد و در کل چهار عضو اصلی ، نه عکاس قراردادی و پنج عکاس پروژه ای دارد. فعالیت های آژانس روی موضوعاتی چون حقوق بشر، محیط زیست، زنان و بحران متمرکز و اکثر پروژه های عکاسی هم مستند است مگر اینکه براساس یک اتفاقی به عکس خبری احتیاج داشته باشیم.
وی ادامه داد: من در دوره ای که کرونا به شکل یک پاندمی درآمد یعنی فوریه سال 2020 برای انجام پروژه ای در بارسلونا بودم و بخاطر شرایط پیش آمده به واسطه کرونا مجبور شدم برگردم به کشوری که در آن زندگی می کنم و همان موقع وقتی به کانادا برگشتم به آژانس پیشنهاد دادم که مجموعه عکس هایی با موضوع تاثیر کرونا بر زندگی مردم تولید کنیم و نتیجه جلسات مختلف در دوهفته تعریف پروژه «قدم زدن روی تیغ» بود که برروی موضوع کارگردان روزمزد تمرکز دارد. این مجموعه توسط هشت نفر از عکاسان ایرانی آژانس تهیه شده است که این افراد زیر نظر دو ادیتور(بنده و آقای مارسل که عکاس کانادایی و از اعضای اصلی آژانس هستند) فعالیت می کردند.
این عضو آژانس عکس NVP اضافه کرد: دیرتر و در مسیر تولید, پروژه شکل گسترده تری به خود گرفت پروژه قدم زدن روی تیغ شامل سه بخش است؛ بخش اول شامل تولید مجموعه عکس هایی که بالاتر راجع به آن توضیح دادم. بخش دوم تهیه یک کتاب مفصل شامل تمامی پروژه های عکاسی آژانس در رابطه با موضوع کوید ۱۹ و یادداشت ها و بخش سوم هم تولید یک مالتی مدیا از عکس ها و ویدئوهای تهیه شده در بخش ایران که کار ساخت موسیقی آن برعهده روزبه اسفندارمز است.
وی در خصوص چرایی انتخاب موضوع کارگران روزمزد توضیح داد: علت انتخاب موضوع هم این بود که ایران علاوه بر شرایط اقتصادی نامطلوب و تاثیرات کرونا, درگیرمسائل دیگری مثل تحریم های آمریکا، بالا رفتن قیمت ارز و به عبارتی کوچک شدن جیب مردم است و اینروزها طبقه متوسط نسبت به سالهای قبل روز بروز در حال بزرگتر شدن است.
مدیر اجرایی پروژه «قدم زدن روی تیغ» گفت: در همان دوره ای که ما مشغول کار بودیم، بنیاد پولیتزر اعلام کرد که آمادگی حمایت مالی از یکسری پروژه های مرتبط با کرونا را دارد و پروژه ما این شانس را پیدا کرد که گرنت مالی پولیتزر را بگیرد. البته ما در دوبخش دیگر پروژه هم حمایت بنیاد پولیتزر در حوزه تبلیغات و اطلاع رسانی را داریم, ولی حمایت مالی فقط مربوط به بخش عکاسی پروژه در ایران است. همزمان در نروژ خانم اینگرید هالورسن و دیوید جرمانو در ایتالیا , من و مارسل در کانادا در حال کار کردن بر روی پروژه های شخصی با محوریت زندگی در دوران کرونا بودیم.
برای پروژه ایران, تصمیم گرفتیم که یک مالتی مدیا تهیه کنیم و سفارش ساخت آن را به کمپانی «پاروما» در کشور هلند و با مدیریت روزبه اسفندارمز هست دادیم که کار بسیار خوبی هم شد. کارگردان مالتی مدیا بنده و مدیر هنری ش هم یاسمن ده میانی است.
همچنین کتابی با عنوان «قدم زدن روی تیغ» در دست انتشار داریم که قرار است بزودی توسط انتشارات New Vision Production Inc در کانادا منتشر شود. این کتاب پنج فصل دارد؛ یک فصل آن در خصوص همکاری ما با بنیاد پولیتزر است، یک بخش با ۳ رپرتاژ ویژه از ایران است مثل عکاسی از سگ هایی که در ابتدای شیوع ویروس کرونا می توانستند تشخیص بیماری کرونا را بدهند.
یک بخش نگاه شخصی ۳ عکاس به زندگی دوران کرنا در اطراف خودشان است و یک بخش هم به یادداشت های عکاسان پروژه اختصاص دارد. می توان گفت این اثر که طراحی آن به عهده «بیک استودیو» با مدیریت کاوه عاشوری نیا است ماحصل فعالیت آژانس در دوران کروناست. کتاب «قدم زدن روی تیغ» قرار است در ایران هم توزیع شود و بخاطر بالابودن قیمت ارز، حتما با تخفیف ویژه ای برای ایران ارسال می شود.
طباطبائی در پایان گفت: در ایام کرونایی، پروژه های بسیار زیادی تولید شده ولی تفاوت عمده این پروژه با پروژه های دیگر در این است که در همان ابتدای همه گیری کرونا آغاز به کار کرد و تفاوت دیگرش هم این است که به یک لایه عمیق تری از زندگی و تاثیری که کرونا برروی زندگی انسانها گذاشت نگاه می کند. عمده عکاسی هایی که در این ایام تولید شده است, حول محور بیمارستان ها وبیماری و لایه رویی کرونا بود در حالیکه «قدم زدن روی تیغ» به لایه زیرین ماجرا توجه کرده است.
آمار جهانی در لحظه بیماری کوید