یک مزرعه هر روز از بین میرود

مجله تیتر: فدراسیون کشاورزی انتاریو می‌گوید که این استان با افزایش نگران کننده ای در میزان تخریب زمین های کشاورزی مواجه است. فدراسیون کشاورزی انتاریو (OFA) می‌گوید که این استان با افزایش نرخ تخریب زمین‌های کشاورزی مواجه است، زیرا گسترش شهرها، زمین‌هایی را که قبلاً برای کشت استفاده می‌شد، می‌بلعد.

این سازمان تحت رهبری کشاورزان، از شهرداری ها و استان خواست تا هنگام برنامه‌ریزی توسعه‌های جدید برای کاهش بحران مسکن، از زمین‌های کشاورزی و تولید مواد غذایی، بهتر محافظت کنند. داده‌های سرشماری کشاورزی 2021 نشان می‌دهد که انتاریو روزانه 319 هکتار از زمین‌های کشاورزی را از دست می‌دهد که برابر با از دست دادن یک مزرعه خانوادگی متوسط در روز است. این یک افزایش شدید نسبت به آخرین سرشماری در سال 2016 است، زمانی که میزان تخریب زمین های کشاورزی در این استان 175 هکتار در روز بود. در انتاریو، تنها پنج درصد از زمین ها را زمین های کشاورزی قابل استفاده تشکیل می دهد.

مارک رویسر، نایب رئیس فدراسیون کشاورزی انتاریو، گفت: “بیشتر کشاورزان موافق هستند که این امر با توسعه پایدار همخوانی ندارد.”

او همچنین عنوان کرد که اگر استان همچنان به تخریب زمین‌های قابل کشت به دلیل گسترش شهری و توسعه‌های مسکن جدید ادامه دهد، نگران است که انتاریو مجبور شود برای برخی مواد غذایی به کشورهای دیگر تکیه کند و این امر باعث می‌شود که این استان تحت تاثیر چالش‌های زنجیره تامین جهانی قرار بگیرد. رویسر که در مزرعه ای در نزدیکی کیچنر، بوقلمون پرورش می دهد، اضافه کرد که کووید-19 و جنگ در اوکراین نشان داده اند که زنجیره تامین به راحتی می تواند مختل شود و بر اهمیت تولید مستقل غذا در کانادا تاکید کرد.

“اگر خودمان غذا تولید نکنیم، باید آن را از جای دیگری وارد کنیم. آیا ما به عنوان یک جامعه می خواهیم برای غذای خود به شخص دیگری وابسته باشیم؟”

گرگ فنتی، که یک مزرعه لبنی را در شمال اسپرینگفیلد اونتاریو اداره می‌کند، گفت که ارتباط مستقیمی بین هر هکتار زمین کشاورزی در استان و میزان غذای عرضه‌شده به ساکنین اونتاریو وجود دارد. زمین‌های کشاورزی کمتر می‌تواند به معنای کاهش قابل توجه نان یا Doritos در قفسه‌های فروشگاه باشد.

فنتی گفت: “من یک کشاورز هستم، یک برنامه ریز شهری نیستم… اما فکر می کنم که در شهرها فضایی برای رشد داخلی و عمودی وجود دارد.”

“نیازی نیست که همه یک خانه مستقل داشته باشند.”

پگی برکولد، رئیس OFA، گفت که این سازمان درک می کند که استان باید با رشد سازگار باشد و درخواستی برای توقف توسعه ندارد. برکولد در بیانیه‌ای گفت: “آنچه ما می‌گوییم ساخت و ساز در مکان‌های مناسب از طریق برنامه‌ریزی استراتژیک بلندمدت کاربری زمین است.”

به گفته رویسر، انتاریو دارای تاریخچه و فرآیند برنامه ریزی «بسیار خوبی» است، اما دستورات منطقه بندی وزیر (MZOs) که به دولت اجازه می دهد توسعه و استفاده از زمین را در هر نقطه ای از استان تسریع بخشد، می تواند برای دور زدن فرآیندهای در نظر گرفته شده برای حفاظت از زمین های کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد. رویسر گفت که OFA مایل است استفاده دولت از MZO ها “بسیار کم، فقط در مواقع ضروری و در بیشتر مواقع در محدوده شهری به جای حومه شهر اتفاق بیفتد.”

او افزود که زمین های کشاورزی به خودی خود محدود هستند، اما زمانی که به خوبی از آن ها بهره برداری شود، می توانند منبعی همیشگی برای تولید غذا باشند. بیش از 1000 سال است که ذرت، لوبیا و کدو در خاک انتاریو توسط مردم بومی تولید می‌شوند.