مارچ ۲۰۱۴
تورنتو
هلیا قاضی میرسعید
اواخر سال ۱۳۸۹ بود که رضا ثروتی و هشت نفر از بازیگران «عجایب المخلوقات» پس از موفقیت در جشنواره تئاتر فجر، خود را برای اجرا در تماشاخانه ایرانشهر آماده می کردند. در یکی از روزهای تمرین، یکی از اعضا گروه، به نام «مجید بهرامی» نیامد. ۲ سالی بود که سرطان داشت، اما با چند جلسه شیمی درمانی و در مدت کوتاهی توانسته بود که بر آن غلبه کند و فقط پزشک معالجش از او خواسته بود که ماهانه آزمایشاتی انجام دهد تا از روند بیماری آگاه باشند. جواب آزمایش، این بار همه را شوکه کرد. سرطان بار دیگر به سراغ مجید آمده بود، آن هم تنها چند روز مانده به نوروز.
رضا ثروتی کارگردان نمایش «عجایب المخلوقات» وقتی فهمید که مجید این بار نیاز به پیوند دارد و هزینه درمان کار بسیار بالاست، تصمیم می گیرد تا از اجرا در تماشاخانه ایرانشهر صرف نظر و این کار توجهات را به سوی مجید بهرامی جلب کند. گروه نمایش در نامه ای اعلام کرد که اجرای نمایش را پس از بهبودی مجید بهرامی از سر خواهد گرفت. این اتفاق سر آغاز حرکت هایی شد که در نهایت هزینه مرحله اول درمان مجید را در آلمان تامین کرد.
از برگزاری نمایشگاه عکس گرفته تا اختصاص بخشی از درآمد کنسرت های پاپ و نمایش های صحنه ای، همه و همه تنها با یک امید انجام گرفت: بهبودی مجید.
حالا برای سومین بار است که مجید راهی آلمان شده تا درمانش را دنبال کند. درمانی که این بار هم هزینه هنگفتی را می طلبد. این بار اهالی تئاتر در تورنتو دست به کار شدند و می خواهند در راه سهمی داشته باشند. از همین رو، قرار است نمایشی را روز ۶ مارچ در ۲ نوبت به روی صحنه ببرند و منافع حاصل از آن را برای همکار و هموطن خود بفرستند. کسی که بازی های به یادماندنی اش روی صحنه، تحسین همگان را برانگیخت.
از تهران تا تورنتو
ماجرا به زمانی برمی گردد که بابک گلپور به سیاوش شعبانپور پیشنهاد می دهد تا در حمایت از مجید بهرامی نمایشی روی صحنه ببرد. سیاوش هم از این پیشنهاد استقبال می کند و چندین نمایشنامه را انتخاب می کند، تا اینکه آخر سر قرعه به نام «دو مرغابی در مه» نوشته حسین پناهی می افتد.
از آنجا که سیاوش می خواهد خودش نیز روی صحنه بازی کند، از پوریا روحانی فرد می خواهد تا ضمن مشاوره، بازیگردانی نمایش را به عهده بگیرد. حالا چند هفته ای می شود که این گروه سه نفره، تمرین ها را شروع کرده اند.
از پله ها که پایین می روم، صدای پوریا به گوش می رسد که دارد با بچه ها تمرین می کند تا به اصطلاح بدنشان را گرم کنند. آنقدر با وسواس به آنها نرمش می دهد که دلت می خواهد با جمع شان بپیوندی و همراهشان شوی. اما آنها آنقدر سرگرم کار خودشان هستند که گویی اصلا متوجه حضورت نمی شوند. در گوشه ای از سالن تمرین می نشینم و حرکاتشان را رصد می کنم. به خودم که می آیم می بینم مانند آنها زبانم را به قدر یک دست بیرون آورده ام و به اطراف می چرخانم و صداهایی از گلویم بیرون می آید که تا کنون نشنیده بودم. خودم را جمع و جور می کنم مشغول نت برداشتن می شوم.
«دو مرغابی در مه» اثری از حسین پناهی
داستان یک زوج روستایی با بازی سیاوش شعبانپور و غزال پرتو. الیاس در گوشه ایستاده و به افق چشم دوخته، اما اکرم از زندگی در روستا راضی است و رویایی در سرش نیست. سیاوش شعبانپور درباره انتخاب این نمایشنامه می گوید:«حسین پناهی و آثارش را دوست دارم و علاقه شخصی هم باعث شد که این نمایشنامه را انتخاب کنم. ضمن اینکه ما نمایشنامه فارسی ابزورد کم داریم و از آنجا که نمایشنامه های حسین پناهی کمتر کار می شوند، این اثر را برای اجرا انتخاب کردم. این نمایش هم به مهاجرت می پردازد، موضوعی که تا چند دهه پیش از روستا به شهر اتفاق می افتاد و جمعیتی را روانه تهران کرد و حالا از کشوری به کشور دیگر در جریان است. فکر کنم با این انتخاب هم از حسین پناهی یادی کردیم و هم به موضوعی می پردازیم که هنوز هم اتفاق می افتد.»
در این اثر که گویی حسین پناهی، خودش را روایت می کند، گاه با سادگی اش تو را می خنداند، گاه به فکر وامی دارد. داستان مهاجرت است دیگر، پایانی ندارد. پر است از لحظه های شاد و غمگین. شاید بدترین قسمت مهاجرت، غم غریبی است، آن هم در میان هموطنان خود. دردی که گویی حسین پناهی در بدو ورودش به تهران، دچارش می شود و آنچنان چنگ در گریبانش می اندازد که تا پایان عمر کوتاهش، آن را از یاد نمی برد. غمی که در واژه واژه، آثارش پیداست. او در «دو مرغابی در مه» زندگی زوجی روستایی و ساده را به تصویر می کشد که در میان بی رحمی شهر و سنگدلی مردمانش، ذره ذره خرد و در پایان محو و نابود می شوند.
در این نمایش به غیر از دو شخصیت اصلی، چند کاراکتر فرعی نقش دارند که در طول نمایش فقط صدای آنها شنیده می شود. سینا شهرستانی که طراحی صدای این نمایش را به عهده دارد، قرار است روز دیگری صدای افرادی را که به صورت افتخاری حاضر به همکاری دراین پروژه شده اند، ضبط کند. سیاوش شعبانپور در این باره توضیح می دهد:«در طول نمایش الیاس و اکرم با افراد مختلفی مواجه می شوند. از آنجا که این اثر به منظور همیاری مادی و معنوی با یکی از اعضای خانواده تئاتر است، فکر کردم بد نیست از کسانی دعوت به همکاری کنم که خودشان عضوی از این خانواده هستند. بنابراین به سراغ هنرمندانی چون: نصرت پرتوی، نیاز سلیمی، محمد یعقوبی، ساسان قهرمان، پویان طباطبایی، محمود رمضانی، بنفشه طاهریان و.. رفتیم و آنها هم قبول کردند که هر کدام یک لاین را بخوانند.»
قرار است روز پنج شنبه، ۶ مارچ ساعت ۷ و ۹ شب نمایش «دو مرغابی در مه» در دو نوبت و در
Atelier RZLBD, Bayview Village Shopping Mall, Unit M1, 2901 Bayview Ave, Toronto اجرا شود.
