
پویان طباطبایی – تورنتو: پادشاه چارلز سوم در جریان سفر رسمی خود به کانادا و طی مراسمی رسمی در اتاوا، مجلس چهلوپنجم کانادا را افتتاح کرد. این مراسم که با حضور ملکه کامیلا، نخستوزیر مارک کارنی و فرماندار کل مری سایمون برگزار شد، بهعنوان یکی از مهمترین لحظات دیپلماتیک سالهای اخیر مورد توجه رسانههای داخلی و بینالمللی قرار گرفت. این سفر دو روزه، نخستین حضور رسمی شاه چارلز در کانادا پس از به سلطنت رسیدن در سال ۲۰۲۲ بود.
او به همراه ملکه کامیلا، با استقبال گرم نخستوزیر مارک کارنی و فرماندار کل مری سایمون وارد اتاوا شد. در مراسمی باشکوه، شاه با کالسکه سلطنتی و همراهی سوارهنظام سلطنتی کانادا به ساختمان سنا رسید و سخنرانی خود را در برابر نمایندگان مجلس ایراد کرد. شاه چارلز در سخنرانی خود در صحن سنا، بر روابط دیرینه و مبتنی بر احترام میان بریتانیا و کانادا تأکید کرد و ضمن اشاره به چالشهای جهانی و منطقهای، پیام روشنی در خصوص حاکمیت ملی کانادا ارائه داد.

وی گفت:
«آنچه مردم کانادا از درون خود و بر پایه ارزشهای والایشان میسازند – از همبستگی اجتماعی گرفته تا دموکراسی زنده و مشارکتپذیر – نعمتی است که نه وارداتیست و نه قابل مصادره. این سرمایه معنوی، که از قلب ملت جوشیده، میراثیست که هیچ قدرت خارجی، صرفنظر از جایگاه یا جاهطلبیاش، توان گرفتن آن را نخواهد داشت.»
این بخش از سخنرانی، بهعنوان پاسخی ضمنی به اظهارات اخیر رئیسجمهور پیشین ایالات متحده، دونالد ترامپ، ارزیابی شد. ترامپ پیشتر در سخنرانیای جنجالی، پیشنهاد کرده بود که کانادا میتواند به عنوان ایالت پنجاهویکم آمریکا در نظر گرفته شود؛ اظهاراتی که در داخل کانادا با واکنشهای گستردهای مواجه شد.

شاه چارلز همچنین با نقل قول از سرود ملی کانادا – «شمال واقعی، قوی و آزاد» – بر استقلال و هویت کانادایی تأکید کرد و افزود: «روابط ما نه به وابستگی، بلکه به انتخاب آگاهانه و ارادهای مشترک برای پیشرفت متکی است.»
در حاشیه این سفر دو روزه، پادشاه و ملکه با شماری از رهبران بومی کانادا از جمله ناتان اوبد و رئیس سیندی وودهاوس نپیناک دیدار کردند. در این دیدارها، محور گفتوگوها بر روند آشتی ملی، رسیدگی به مسائل تاریخی و ایجاد مسیرهای تازه همکاری متمرکز بود. منابع رسمی اعلام کردند که این دیدارها بخشی از تعهد بلندمدت خاندان سلطنتی به عدالت اجتماعی در قلمرو کشورهای مشترکالمنافع بهشمار میرود.

ملکه کامیلا نیز در اقدامی کمسابقه به عنوان عضو افتخاری شورای خصوصی کانادا معرفی شد؛ اقدامی که از سوی تحلیلگران بهعنوان نشانهای از پیوندهای تقویتشده نهادی بین کانادا و پادشاهی بریتانیا تلقی شد. سفر پادشاه به کانادا، در شرایطی انجام شد که روابط اتاوا و واشنگتن در سایه اظهارات جنجالی ترامپ و برخی اختلافات تجاری و امنیتی، دچار تنشهایی شده بود. در این بستر، حضور نمادین و در عین حال سیاسی پادشاه، از سوی ناظران بینالمللی، نشانهای از حمایت ضمنی بریتانیا از جایگاه مستقل کانادا در عرصه جهانی تفسیر شد.
در ادامه این سفر، شاه چارلز و ملکه کامیلا از موزه تاریخ کانادا بازدید کردند و در مراسمی با دانشآموزان یک مدرسه فرانسویزبان در کبک گفتگو داشتند. روز پایانی نیز به بازدیدی نمادین از شهر ونکوور اختصاص یافت؛ شهری که نمادی از چندفرهنگی بودن کاناداست. در ضیافت شام رسمی دولت کانادا به افتخار پادشاه، وی بار دیگر بر نقش کانادا در حفظ ثبات جهانی، ترویج حقوق بشر، و ایجاد پلهای فرهنگی میان کشورها تأکید کرد. او اظهار داشت: «در زمانی که بسیاری از کشورها به درون خود بازمیگردند، کانادا همچنان درهایش را بهسوی گفتوگو، تفاهم و همکاری باز نگه داشته است.»
کارشناسان روابط بینالملل معتقدند این سفر، نهتنها پیام مهمی برای افکار عمومی داخلی داشت، بلکه در سطح جهانی نیز تأکیدی بود بر تداوم و عمق روابط تاریخی و راهبردی کانادا با بریتانیا، آنهم در زمانی که تنشهای ژئوپلتیک در حال افزایش است. پادشاه چارلز شاید آخرین نسل از سلطنتیها باشد که هنوز با مفهوم سنت و مدرنیته هر دو آشناست. اما در این سفر، نشان داد که چگونه میتوان از نماد بودن عبور کرد و به صدایی برای عقلانیت، احترام و ارزشهای مشترک تبدیل شد. حضور او در کانادا و سخنرانیهای او در نهادهای سیاسی و فرهنگی، حامل پیامی روشن در حمایت از استقلال، اتحاد، و تنوع کانادایی بود. پیامی که در شرایط کنونی، بیش از هر زمان دیگری، مورد توجه و نیاز جامعه قرار دارد.