مجید موثقی نویسنده و کارگردان، عضو اتحادیه خبرنگاران و منتقدین سوئیس «SVFJ »
« رقصنده- Dancer »مستندی خيركننده ای از انگلستان بود که پرتره ای از زندگی «سرگئي پالولين – Sergei Polunin» بالرين مطرح اوکراینی است که او نیز با حضور خود در جشنواره نگاه همگان را جلب کرد.در این فیلم زندگی نامتعادل سرگئی درغربت ،قهر و آشتی های او با خانواده اش به خوبی نشان داده شده است و کارگردان با استفاده از تصاویر آرشیوی،افت و خیزهای زندگی او از کودکی تا به امروز را به خوبی روایت می کند.گفتگو های جداگانه با والدین و دوستان سرگئی از ریتم خوبی در مونتاژ برخوردار است.”سرگئي پالولين” سال گذشته با اجرای رقص برای آهنگ”Take me to Church ” مخاطبین زیادی را برای دیدن این کلیپ به سوی خود خیره کرد.
در این دوره از جشنواره فیلم «اروپایی که او دوست دارد-Europe, she loves » از«يان گاسمان-Jan Gassmann» برنده جایزه استعداد های نوظهورشد.فیلمی که ریتمی آهسته ولی تمپویی پر آشوب دارد و به صورت موازی زندگي زوج هاي متفاوتي را درايرلند،يونان، استوني و اسپانیا نشان می دهد.شخصيت هایی که در زير بحران اقتصادی امروز اروپا درحال زوال هستند و همگی در یک قلمرو روحی بی حاصل اسیر شده اند.
اعتیاد و تکرار سکس تنها نقطه اتكاي آنها براي رهايي از اين فشارهاي عصبي است.فيلمي كه فیلم نیست و زندگي خصوصی آدم ها و قهر و آشتی آنها در برابر دوربين با فیلمبرداری درخشان «رامون گیگر-Ramon Giger» به باورپذیری خوبی رسیده است.
فيلم« دو بليط لاتاري-Two Lottery Tickets» نيز كمدي قابل تامل از«پائول نگوئسكو-Paul Negoescu» از روماني بود كه زندگي سه شخصيت بي پول را نشان مي داد كه در لاتاري ميليونر شده اند اما بلیط مورد نظر را گم کرده اند و برای جستجوی آن به همه جا سرک می کشند.فيلم كاملا با بودجه کمی و با كمك یک مدرسه فيلم ساخته شده است اما بازيها، قصه و كار گرداني فیلم بسیار خوب است که از این قیلم نیز تقدیر ویژه ای شد.
فیلم«جزیره ها و وال ها -The Islands and the Whales» نیز یکی از فیلم های خاص جشنواره بود. مستندی که به سنتِ صید بی رویه نهنگ و کشتار مرغان دریایی در”مجمع الجزایر فارو” می پردازد.مردم این منطقه که در اقیانوس اطلس شمالی قرار دارد، نمی توانند از شکار و خوردن گوشت نهنگ و مرغ دریایی دست بردارند و این در حالی است که پزشکان و محیط زیست ترک این عادت را به نفع سلامت همگان می دانند اما می بینیم که مردم با کشتار بی رویه این نهنگ هایِ پهلوسفید، دریایی از خون به راه انداخته اند و این معضل درکشوری ثروتمندی چون دانمارک به وقوع می پیوندد که شکارکردن تنها راه اقتضای مردم نیست.کارگردان توجیه اهالی این جزایر برای ادامه این سنت 1200 ساله را به خوبی به چالش و تصویر می کشاند.این فیلم نیز امسال در جشنواره”هات داکس” کانادا برنده جایزه ی فیلمساز نوظهور بین االملل شد.
«اولریش زایدل- Ulrich Seidl » فیلمساز عجیب اتریشی که با سه گانه”بهشت:عشق،ایمان و امید” در جشنواره کن و ونیز سر زبانها افتاد ،امسال نیز با فیلم جنجالی دیگری درجشنواره زوریخ شرکت کرد.فیلم جدید او«سافاری-Safari» راجع به شکارچیان ثروتنمدی بود که درآفریقا مشغول شکار کردن حیوانات بی گناهی چون گوزن،گوره خر و زرافه هستند.آنها که بیشتر اتریشی هستند،توجیهات عجیب و فلسفی برای ادامه کار خود دارند که به عنوان مثال یکی از آنها شکار نکردن را به معنای بهتر شدن حال دنیا نمی داند.در این مستند کشتن زرافه ای از فاصله ای نزدیک مو بر تن تماشاچی سیخ می کند اما برای این شکارچیان عملی بسیار طبیعی به نظر می آید.
در تحلیل این فیلم مخاطب با درنده گی بیشتر انسان مواجه می شود تا حیوان که برای رسیدن به امیالش قادراست همه چیز را نابود کند.”اولریش زایدل” کارگردان زیرکی است که نگاه انتقادی تند و تیزی به جامعه اروپا،علی الخصوص اتریشی ها دارد.
اتحادیه خبرنگاران و منتقدین سوئیس با نام اختصاری”SVFJ ” فیلم”لیدی مکبث” ساخته«ویلیام اولد روید-William Oldrozd»از انگلستان را شایسته جایزه منتقدین دانستند.البته شخصیت لیدی مکبث در این فیلم که تداعی کننده نمایشنامه شکسپیراست از ساز و برگ دیگری برخوردار است.موضوع فیلم زندگی نوعروسی در یک خانواده ای اشرافی در یک روستا است که شوهر بد اخلاق این زن به سفر دور و درازی رفته است.
او افسرده و تک افتاده درگوشه ای در حال پوسیدن است اما ناگهان مخفیانه مشغول عشق بازی با مهترِ اسبهای عمارت می شود که مردی دورگه است.در ادامه می بینیم که این زن چاره ای جز کشتن شوهر سابقش ندارد که از سفر برگشته است.فیلم اقتباسی از رمان “لیدی مکبث از ناحیه متسنسک ” نوشته نویسنده فقید روسی”نیکلای لسکوف” است که نمایش و اپراهای زیادی از آن تا به امروز روی صحنه رفته است.
