اخبار هنراز گوشه و کنارصفحه اول

اندرو سالگادو، “لوسین فروید جدید”

مردان کاملاً پرخاشگر، زخمی و با ظاهر آسیب پذیر را به تصویر کشیدم

مانا کیانی – مجله تیتر: در استودیوی اندرو سالگادو، دوازده بوم با مهلت های مشخص آویزان شده است: پرتره های بزرگ و انتزاعی از چهره های مالیخولیک با رنگ های خشن. کارهای نیمه تمام یک دیوار سفید را پر می کنند. یک سری بوم تقریباً کامل برای نمایشگاه بین المللی Art Basel یک سمت را پوشش می دهد، در حالی که دیوار سوم با نقاشی های در حال انجام برای نمایش کپنهاگ پر شده است. اگر هشت ماه گذشته نشانه ای از محبوبیت آثار او باشد، آثار دو ماه اخیر فوراً فروخته می شوند. این نقاش مقیم لندن که در رجاینا بزرگ شده است، هت تریک هنری داشته است: سه نمایشگاه متوالی با فروش بالا، از جمله اولین نمایشگاه بزرگ مستقل او در Beer Lambert Contemporary لندن در پاییز گذشته، با همکاری فروشگاه بزرگ لوکس لندن هاروی نیکولز در آوریل و اولین نمایش انفرادی کانادایی اش، که ماه گذشته در گالری La Petite Mort اتاوا افتتاح شد. آثار او فقط فروخته نمی شوند ، بلکه در عرض چند روز به صورت کامل به فروش می رسند – در نمایشگاه اتاوا، قبل از افتتاح نمایشگاه، آثار به فهرستی از خریداران بین المللی فروخته شد، که همین موضوع کافی بود گای بروب صاحب گالری را آنقدر گیج کند که “بتواند گریه کند”.

اندرو سالگادو – نقاش

سالگادو، 30 ساله، در حال حاضر مشکل حسادت برانگیزی دارد و آن همگام شدن با تقاضاست. او در کیپ تاون، آفریقای جنوبی و نیویورک ، نمایش های انفرادی خواهد داشت ، جایی که الیزابت ویلار، صاحب گالری One Art Space ، معتقد است که او “یک لوسیان فروید جدید” است – نقاش بریتانیایی که پیشگام طراحی پرتره انتزاعی. ویلار می گوید که او سالگادو را “در بهترین زمان ، در اوج پیشرفت حرفه ای اش” پیدا کرده است. با این حال ، او در کشور خود تا حد زیادی ناشناخته است ، و این باعث می شود که این یک نمایشگاه مهم باشد: اولین نمایش داخلی او ، در گالری هنر رجاینا در پاییز امسال. او می گوید: “این برای افرادی که نمی دانند رجاینا کجاست و اهمیتی نمی دهند مهم نیست ، اما برای من مهم است.”

سالگادو بلند قد و زیبا، با لبخندی ملیح، تفاوت زیادی با نقاشی های مرموز خود دارد. چیستوفر مولر ، صاحب گالری کیپ تاون می گوید: “یک پسر خوب همه فن حریف ، که در این تجارت نادر است.” با این وجود حس او با کنجکاوی در مورد تاریک ترین و غم انگیزترین قلب ها ، برانگیخته می شود و موفقیت او در مواجهه با جنایت مرتبط با نفرت از همجنس گرایان در سال 2008 تسریع شد، اتفاقی که بدن او را خون آلود کرد ، اما دید و صدایش تیزتر کرد،. او می گوید: “برای چهار سال، من مردان را نقاشی کرده ام و مردان کاملاً پرخاشگر، زخمی و با ظاهر آسیب پذیر را به تصویر کشیدم.”

One Day (2021). Oil and Oil Pastel on Saunder Watercolour Paper 425gsm. 150x120cm

این سبک ، که شامل طرح هایی است که خود آن را “سرهای شناور” می نامد-چهره های مخدوش و شکنجه شده در رنگ های آبی ، زرد و سبز-در نمایشگاه هایی در کنار ستاره های هنری بریتانیایی تریسی امین و گری هیوم و همچنین کمیسیون هاروی نیکولز حضور یافت، جایی که بوم های عظیم در فضای ویترینی در پردرآمدترین منطقه لندن با که چکمه های Christian Louboutin – هزار و دویست و پنجاه دلاری به نمایش گذاشته می شوند، قرار گرفته اند.

بروب می گوید او هرگز هنرمندی را ندیده است که تجارت هنر را به این خوبی درک کند. سالگادو که خود را تبلیغ می کند ، پروفایل فیس بوک خود را با عکس هایی از کارهای در حال پیشرفت خود پر می کند ، ایمیل های خود را با نکات برجسته رزومه اش امضا می کند و با استفاده از هزینه شخصی خود پروازهای خود را در سراسر جهان انجام می دهد تا با هر کسی که زحمت حضور در نمایشگاه ها را به خود می دهد، صحبت کند. او زمانی برای تلف کردن ندارد و می گوید شش روز در هفته را در استودیوی خود می گذراند.

When I Die (2019). Oil on Linen with Spray and Pastel

او “عشق به نقاشی چهره” را مربوط به نقاشی های منظره ساسکاچوان در دوران کودکی خود می داند. او می گوید: “یک سنت قوی کانادایی در مورد نقاشی فیگوراتیو به شیوه ای که باید فیگوراتیو نقاشی شود ، و نقاشی مناظر به همان شیوه ای که مناظر باید نقاشی شود، وجود دارد. ” با این حال او به چالش و تغییر علاقمند است. فرانک سوبی ، حامی هنر ، یکبار به او گفت هیچ کس نقاشی قهوه ای نمی خرد ، بنابراین او یک نقاشی قهوه ای کشید. از آنجا که مردم به طور طبیعی به سمت رنگ آبی جذب می شوند ، او از آن اجتناب می کند. از آنجا که مردم سالهاست که از چشم های بی روح در آثار او تعریف می کنند ، او آنها را کوچک کرده است. او می گوید: “هر روز نوعی مبارزه زیبا برای غافلگیری خودم است. من همیشه به ترکیب فیگوراسیون و انتزاع اهمیت می دهم و تمایل من به سمت انتزاع کمی مهار شده است. بنابراین من آن را تغییر می دهم.”

او می گوید برای یک کانادایی که بیشتر از اروپایی هایی مانند فرانسیس بیکن الهام گرفته است رجاینا “شرایط متفاوتی خواهد داشت”. او آماده است. می گوید: “من قصد دارم بزرگترین و ترسناک ترین کاری را که تا به حال انجام داده ام انجام دهم. می خواهم آنها را هیجان زده کنم.” او این نمایشگاه بازگشت به خانه را «آشنایی» نامیده است.

When I Die (2019). Oil on Linen with Spray and Pastel

 

 

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا