۱۸ژوئن ۲۰۲۵ – به‌روزرسانی اواخر شب، نوشته پویان طباطبایی، تهران | ایران در آستانه ششمین روز از درگیری تمام‌عیار با اسرائیل قرار دارد و وضعیت در تهران و دیگر شهرها بسیار سخت و پرتنش است. آسمان شب با انفجارها می‌شکند، برق‌ها به‌طور نامطمئن قطع و وصل می‌شوند و زندگی روزمره در حال فروریختن است. اما در میان این آشوب، مردم ایران تلاش می‌کنند تا روند طبیعی زندگی را حفظ کنند.
از آغاز جنگ تاکنون، بیش از ۱۲۰ ساختمان در تهران تخریب شده است؛ از جمله ساختمان‌های رسانه‌های دولتی، مراکز فرماندهی نظامی، انبارهای نفت و خانه‌های مسکونی. هدف‌گیری مهم رسانه IRINN و ورودی و بهداری زندان اوین نماد اوج‌گیری این درگیری بوده است. کمبود سوخت حرکت در شهر را به‌شدت محدود کرده و قطعی اینترنت و ارتباطات در بخش‌های وسیعی از شهر، وحشت را تشدید کرده است. نزدیک به شش میلیون نفر, حدود یک‌سوم جمعیت کلان‌شهر تهران به شهرها و استان‌های اطراف مهاجرت کرده‌اند که این میزان بی‌سابقه است.
حمله‌ها تنها به پایتخت محدود نمانده و خسارات قابل توجهی در اصفهان گزارش شده است، جایی که تأسیسات نظامی و هسته‌ای بارها هدف قرار گرفته‌اند؛ همچنین در قم که تلفات غیرنظامیان از جمله یک دختر نوجوان ثبت شده است؛ و در کرج، نجف‌آباد، خرم‌آباد، دزفول، اندیمشک و منطقه نفتی بوشهر-عسلویه، جایی که زیرساخت‌های نفت، گاز و پالایشگاه‌ها مورد حمله قرار گرفته‌اند. خدمات اورژانس در خرم‌آباد از آسیب به بخش بیمارستان و حداقل پنج کشته خبر می‌دهند. همچنین در آسمان شب تبریز و حومه شرقی تهران، پرواز هواپیماهای جنگی و آتش پدافند هوایی دیده می‌شود.
تا دقایقی پیش، وزارت بهداشت ایران مرگ ۶۲۷ نفر و زخمی شدن نزدیک به ۴۹۰۰ نفر را تأیید کرده است. ناظران مستقل تعداد کشته‌شدگان را تا ۹۰۰ نفر برآورد می‌کنند که شامل بیش از ۳۸۰ غیرنظامی و ۲۶۸ نظامی است. از روز دوم جنگ، فرماندهان برجسته نظامی و هسته‌ای کشته شده‌اند؛ از جمله ژنرال امیرعلی حاجی‌زاده و سرتیپ داوود شیخیان از سپاه پاسداران، به همراه دانشمندان برجسته هسته‌ای مانند سید امیرحسین فقیهی، فریدون عباسی‌دوانی و اکبر مطلبی‌زاده. از دست دادن این افراد ضربه سنگینی به ساختار فرماندهی عملیاتی و هسته‌ای ایران وارد کرده است.
با وجود ویرانی‌ها، مردم تهران استقامت قابل توجهی از خود نشان می‌دهند. نور نئون داروخانه‌ها در تاریکی برق برق می‌زند؛ ابتکارات محلی برای تأمین آب بسته‌بندی شده، بنزین و کمک‌های اولیه فعال‌اند؛ و کافه‌های دورافتاده با شمع قهوه سرو می‌کنند. والدین با منابع محدود فرزندان را به ادامه تحصیل ترغیب می‌کنند. مسئولان آرامش را توصیه می‌کنند: «زندگی را در مناطق امن ادامه دهید، اما هوشیار باشید.»
با طلوع روز ششم، ایران بین تاب‌آوری و فروپاشی در نوسان است. با وجود شلوغی مسیرهای فرار و تخریب زیرساخت‌های حیاتی، کشور آینده‌ای نامعلوم پیش رو دارد. آیا ضدحمله ایران آرامش خواهد آورد. یا آسمان‌ها تاریک‌تر خواهند شد؟ جهان نفس در سینه حبس کرده منتظر پاسخ است.
